شیرکو معارفی (زاده ۱۳۵۹ در بانه) زندانی سیاسی کرد محکوم به اعدام بود که صبح دوشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۲ در زندان مرکزی سقز اعدام شد
امیر حسین اعتمادی: قبول ندارم که چون این اعدام‌های فله‌ای را قوه قضاییه انجام می‌دهد پس نباید از دولت پاسخ خواست. به دلایل مختلف و از جمله این دلیل ساده که وقتی احمد شهید گزارش نقض حقوق بشر در ایران و از جمله همین اعدام‌ها را منتشر می‌کند، این دولت و وزارت خارجه هستند که اول از همه جواب می‌دهند و گزارش را غیرواقعی و مغرضانه می‌خوانند. اخیرا که خانم سخنگوی وزارت خارجه گفته اصولا گزارش احمد شهید “رسمیت” هم ندارد و چیزی در مایه‌های همان “کاغذپاره” است. از طرف دیگر باید فرقی بین رییس جمهور “مشروع” و “نامشروع” هم باشد. نمی‌شود که چون با رییس جمهورتان “پیوند عاشقانه” برقرار کرده‌اید، در مورد ۳۰۰ اعدام در کمتر از ۳ ماه روی کارآمدنش سوال نکنید ولی دهان مبارک احمدی‌نژاد را به خاطر هر اتفاقی که در هشت سال گذشته در کشور افتاد، هموار کنید.
نکته‌ی دیگر این‌که، باور کنید سکوت شما در برابر این اعدام‌ها و بدتر از آن “توجیه” آن با منتشر کردن عکس اعدام‌شدگان با تفنگ، از خاطره‌ی ما نمی‌رود و روزی باید در مقابل این رفتار پاسخ‌گو باشید. همه‌ی کسانی که اعدام شده‌اند، از حق دادرسی عادلانه، داشتن وکیل، و دفاع از خود در یک دادگاه علنی محروم بوده‌اند. حتی اگر مستحق اعدام هم بوده باشند، دست‌کم باید از نظر شکلی این مراحل طی می‌شد.
و آخر این‌که جلوی این اعدام‌ها را باید بگیریم. فرقی هم نمی‌کند در رجایی‌شهر و اوین باشد یا در ارومیه و سقز و زاهدان و بندرعباس. یک کار جمعی لازم است.
امیر حسین اعتمادی، سخنگوی گروه دانشجویان و دانش آموختگان لیبرال ایران – ویرجینیا[/caption]
شیرکو معارفی زندانی سیاسی کرد که روز گذشته اعدام شد، در نامه‌ای سر گشاده در آوریل سال ۲۰۱۲ خطاب به مقامات قضائی و سیاسی ایران نوشته بود: با به دار آوختن من، مشکل ما و شما و کردستان و شما حل نخواهد شد. مرگ من بی‌گمان جایگاهی را در حق انتقام خواهد گرفت.
شیرکو معارفی زندانی سیاسی که صبح امروز اعدام شد، در آوریل ۲۰۱۲ نامه سر گشاده‌ای خطاب به مقامات قضائی و سیاسی ایران نوشته بود. در این نامه شیرکو معارفی آمده است:
مقامات مسئول دخیل در حکم اعدام من
تا بحال در خلوت خود به مرگ اندیشیده اید
من امشب و یا فردا و در روزهای دگر در برابر مرگ ایستادم ، جان آدمی سخنی والاست و مرگ در چند قدم همیشگی.
خوشا به سعادت آنان که یادگاری نیکو برجا گذاشتند.
معارفی می افزاید:
با مرگ و به دار آویختن من ، مشکل ما و شما و کردستان و شما حل نخواهد شد. مرگ من بی‌گمان جایگاهی را در حق انتقام خواهد گرفت.
شیرکو همچنین می نویسد: چه خوب است فرزانه‌ای از کردستان ، یکی از مازندران ، صمدی از آذربایجان باز هم سر برآورد.
بدرود بدرود هم وطنانم، من جانب حق و عدالت را گرفتم و مطمئن خواهم بود که شیر کوه خواهم ماند. همچو بنیادهای دیرینیمان، من جانم را نثار گلگون ملیتهای مختلف ایران کردم.
شیرکو معارفی همچنین در نامه‌ای دیگر در سال ۲۰۱۱ از زندان سقز خطاب به مجامع حقوق بشری نوشته است:
این جانب مدت زمان زیادی را باحکم اعدام در زندان می گذرانم، همچون هر زندانی سیاسی دیگری در فرایند مبارزه و مقاومت، شکنجه را متحمل شده ام، به عنوان یکی از وارثان این قافله بیدار و روشن، داوطلبانه و بدون هیچ چشم داشتی از تمام خوشی‌های زندگی دنیای مدرن، مبارزه را تنها به خاطر دوباره زیستن برتر انسانیت برگزیدم.
معارفی می افزاید:
راهی که بدون من آغازگشته، بدون ما هم ادامه دارد. مقاومتی که سالیان درازی در زندان‌ها شکل گرفته و مرزها را درنوردیده، همچون کلیت واحد پیکر مجروح این ملت، در چهار گوشه این جغرافیای انسانیت طی طریق مینماید.
تنها امیدمان به مردم و مقاومت و مبارزات شما فعالین حقوق بشر و نهادهای مدنی و مردمی گره خورده است و شما را زبان گویای خود در این راستا برای ادامه مبارزه می دانیم.
منبع: فرات نیوز
نامه شیرکو معارفی: با بدارآویختن من، مشکل شما و کردستان حل نخواهدشد
No comments:
Post a Comment